Bén Sokak Çocuğuyum

Şu dört direkli köprünün altındaaçmışım gözlerimisahipsizrüzgar sarmış kundağımıyağmurla beslenmişimadımı insanlar koymuşbenden habersizbenimsemişimserseri derler, hırsız derler.... derler, anlamam daalınmam dahiç fiyakalı dolaşmadım sokaklardamarka satmadımgökyüzü yorganım oldu hepdirseğim yastıkalışkınım; kara, yağmura, soğuğaüşümemsıcak dokunur banaözlemem, hiç tanımadığım hisleriistemem varlığını bilmediğim şeylerikıskanmam hiç kimseyiözenmemhalbuki bilmez kimsekendilerinden şanslı olduğumudaha özgürve daha zenginşu deniz herkesten çok benimdirarkasındaki orman dabütün sokaklar benimdir herkesten çokher simitçi biraz bana çalışıraslında her çocuktan daha çocuğumcanım hiç sıkılmaz buralardaen sevdiğim oyundurköşe kapmacayalnız da değilimdiryüzlerce kardeşim varbenim gibi, bana benzerkimse ayırt edemez bizibirbirimizdengeceleri toplanmaya başlarızel ayak çekildikten sonrakonuşuruz, güleriz, dertleşirizbiraz farklı olsa daherkes kadar biz de umut beslerizhayallerimiz de vardırayın dolaştığı yerlerdeherkes kadar okumuşluğum da vardırher tip insandan bir harf öğrendiminsanları en iyi ben tanırımokuldan, öğretmenden anlamam amabu sokakların mektebini bitirdimbana lazım olanı öğrendimherkes kadar insanım da galibaherkes kadar ben de bazen ağlarımkafam da var, kalbim deseverim de, düşünürüm deyalnız ben sokak çocuğuyumsokaklarda yaşamak tek suçumbir gün ben de gideceğim buralardanherkes gibiyalnız biraz sessizcekimseler anlamadancenazem omuzlar üzerinde gitmeyecekbelkibelediye kaldıracak gürültüsüzceağlayanlar olmayacak başucumdabir hayırsever uğramazsa geçerkenmezarım da çorak kalacak sonundabenim gibiiçimizden kimin gittiğifark edilmedenbiri alacaktır yerimivakit geçmedenevet, ben sokak çocuğuyumbu sokaklarda ne ilkne de sonuncuyum

Reşide Sarıkavak

Zordur Sokaklarda yaşamak bilemeyiz belki ama denemekte istemeyiz helede böyle soğuk havalarda yada deneyince onlarında ne durumda olduklarını anlarız...