AŞKIMA

Sana sımsıkı sarılmak istiyordum…
Ah bir görsem, bitirsem içimdeki özlemini bu kadar zor gelmeyecekti senden, sevginden vazgeçmek…
Nasıl olsa alışkınım ya seni görmemeye, galiba böyle de başarabilirim…

“Ama eğer hissedersen hayatından çekildiğimi bana sana geri DÖNMEMEM için şans dile… “

Neler yazmak istiyorum sana bir bilsen, tek yapabildiğim yazmak olduğundan yine yazıyorum işte!!

daha önce de yazmıştım ama bu kez bir daha yazmamak üzere, seni beynimde, içimde bitirerek yazıyorum, yada bitirmek isteyerek…

Ne kadar sürer bilmiyorum ama ben senden, sevginden vazgeçmek istiyorum…

Yine senden habersiz…
Ben seni severken de senden habersiz sevmiştim…
Belki de kendimden bile habersiz…

Dünyaları etrafında döndürmek isteyen bir kalbi bilerek isteyemezdim…

Kendimden ve senden habersiz “bitanemmm” olmuştun sen…

Öyle ya; Sen bitaneydin; Eşin benzerin yoktu yeryüzünde, Yoktu Senin Kadar Güzel Güleni, Sen hayattın!!!

Yaşanmamış ve yaşamamış olsam bile Sen Özeldin…
Aşk Özeldi…

“Yağmurda Aşk Başkadır” diyenlere gülüyordum ama bende yağmurda, gözlerimden damladığında başladım seni sevmeye…
nisandı…
Gürsuya hiç o kadar güzel yağmur yağmazdı…

Önce aldırmadım seninle güzelleşen her şeye…
Sonra tüm parfümeri dükkanlarını aşındırıp kokunu ararken anladım seni deliler gibi özlediğimi…

Ne kadar gerçeksen o kadar yalandın…
Ve ben her seferinde en
baştan başladım…
Yeniden bir sondayım ama bu kez yeniden başlayacak gücüm yok…

Ben senden vazgeçmek istiyorum!

Herkes gibi biri olmanı yada hiç kimse olmanı istiyorum…
Sesini duymak için telefonlara sarılmaktan vazgeçmek, ismini duyduğumda içimin titreyip,gözlerimin dolmasından kurtulmak istiyorum…

Senin benim için herhangi biri olman ne kadar zor bir bilsen…

Zaten kolay olan ne vardı ki benim için;
seni öldürmemle sevmem ararsında hiçbir fark yoktu…
Ve ben hep sevgim yüzünden cezalıydım…

Hiç sonu olmayan bir yolda seninle yürümek,
yeni çıkan filmleri birlikte izlemek,
saatlerce sana sarılıp öylece kalmak,
sadece ama sadece bir kez olsun sana sarılıp
uyumak,
bir sabah gözlerimi açtığımda yanımda seni bulmak isterken,
sen sevgimle utanmamı sağladığın için galiba gerçekten “bitaneydin”!!

İşte bu yüzden imkansızlığına hep inandım!
Ben yalnız kalıp seni düşünmeyi deli gibi sevdiğim zamanlarda we sen benim her şeyim olduğunda;
ben senin için hiç yoktum…
Bu yüzden;
yalnızlıklarım,
ağlamalarım,
özlemlerim
canını hiç acıtmadı…

Benim tarafımdan sevilmek belki de hayatında önemseyeceğin en son şeydi…

Sen beni hiç sevmedin!

Ben Seni Seviyorum dediğimde Seni Seviyordum!
Ben Seni Özlüyorum dediğimde Seni Özlüyordum…
Ben Senin İçin Ölürüm Dediğimde ben senin özleminden zaten ölüyordum…

Ve Ben Şimdi Senin Hayatından Gidiyorum!

Ne zaman nisanda bir yağmur yağsa, ben sana aşık olduğum o yerde ıslanıyor olacağım…
Ne zaman bir parfümeriye girsem hala kokunu arıyor olacağım…
Ne zaman bir aşıkların sokağını görsem, kenarında oturup seni bekliyor olacağım…
biliyorum başaramayacağım…

Ben Kaybettim…

Sen Kazandın!

Artık sesimi duymayacaksın…

Sana sımsıkı sarılmak istiyordum, kokunu içime yıllarca bana yetecek kadar çekerek, sana sımsıkı sarılmak istiyordum…

istemedin!

istesen yapabilir miydim bilmiyorum…

Ben artık gidiyorum bitanem…

Eğer hayatından çekildiğimi hissedersen,sana geri DÖNMEMEM ve seni yeniden deliler gibi SEVMEMEM için bana şans dile…

Ve Lütfen, nisanda yağmur yağdığında o sokağa gelme…