Bir Elveda Bile Demiyorsun

Gecenin bir yarısı uyanmış seni düşünüyorum. Ama ne yazıkki ne kadar düşünsemde seni elde edemiyorum. Kimbilir şimdi nerde kimlerlesin. Yada sende sende tek başına oturmuş birilerini düşünüyorsun. Aslında bazen bende gitmek istiyorum. Bazende çıkıp sokağa deliler gibi "SENİ SEVİYORUM" diye bağırmak. Bazende tek başıma kalıp düşünmek. Ama her zaman ilk olarak gitmek geliyor. Benim suçummu bu ? Sen öğrettin bana gitmeyi her geri gelişinde birde gidişin oluyordu. Ya tam gel bana yada birdaha dönmemek üzere git. Kimler gitti bu kalpten kimlerde gelir daha...

Varoluşlar ve yok oluşlar. Anlam veremiyorum. Yalnız kalmışım bir tek sen sen sen diyorum. Hayatı anlamıyorum. Çözüm bulamıyorum. Plan dahi yapamıyorum nedennn... Neden birşeyler yapamıyorum neden bir şey yaparken başkasına danışmadan hareket edemiyorum. Ve neden işte bu dediklerimden darbe yiyorum. Bir kerede yanıltsanız beni bi kerede... Acı hüzün ve keder kardeş olmuşlar. Yalnızlık çözüm olmuş bazen bide unutmamak gerekir o gecelerde derdimize derman olan duvarları. Ağlamaktan gözleri şişmiş bir çocuk ve geceler. Gururmu duyuyorsun bıraktığın bu eserle. Evet her zamankisi gibi şimdi gene gidiyorsun ve bu sefer gerçekten gidiyorsun çünkü bir "ELVEDA" bile demiyorsun...