ßir a$q Anotomisi

Kalbimde şahsın Duran kanım aksın
Satırlarım sarsın Suratımda kansın
Dilimdeki sırsın Kalemimi kırsın
Vucuttaki sıvısın Hararete karsın


Gözlerin beni süzen gözlerimi bırakmasın
Bana duyduğun sevgi inşaatı kalbinle çalsın
Aşk üşüyen bedenimi yorgan olup sarsa
İncelsede ipimiz hiç bir zaman kopmasa


İçimdeki sen için ateş bacayı sarsa
Yeryüzündeki sevgiler yağmur olup yağsa
Sana atan kalbim ebediyen kırılmasa
Yine olacak bunu bil kin ve nefret pusuda


Gözlerin kaçacak elimi bıraktığın anda
Kalbin sevgiyi kusacak nefretler sırasında
Aşk hiç bitmeyecek tabi dilin yalansada
İncelecek ipiniz kopup gitçek bir anda


Ateş saran bacalarda dumanlar tütecek
Yağmur olan sevgiler kalplerde yeşerecek
Kırılan kalpler paramparça sevecek
Kin ve nefret haykırıp zaferini süzecek


Bakışlar yerini gözyaşlarına devredecek
Nefret kusan kalbin hayatına küsecek
Dilin artık aşk için başka birini söyleyecek
Kopup giden ipte başkası için birleşecek


Bacalar artık yeni ateşle dirilecek
Yeşeren sevgiler fislizlerini verecek
Toparlanan kalpte başka birini sevecek
Bir aşk hikayesi işte böle bitecek...

YaLnızLık

Sevgim artık yerlerde kim bilir hangi ellerde belki de beni bekler çaresizce bir köşede
günler geçti belki senin sevgin bitti ama benim içimde ki fırtına dinmedi gitti
belki dinecekti ama kalbim buna hiç izin vermedi o hep seni sevdi
silecektim seni unutacaktım herşeyi ama hiçbirşey beklediğim gibi gelişmedi
herkeze göre bir hiçtim ama artık geri geldim ben çok değiştim
bilemedim bir gün bitecekmiş ama kalbim seni kader seçmiş şimdi haykırıyor içten ve sessiz
yapamadım beceremedim gitme dur diyemedim kalbime söz geçiremedim
hergece ağladı gözlerim gidipte gelmeyecek bir sevgiliyi beklerim
gece karanlıktı sen yoktun ben sahte aşklara toktum
her bır yerde yabancı bır oktum
seni seviyorum diyor çığlıklarım belki sen duyamadın sessiz di yalvarışlarım
dünya ya gelmiştim sonradan vazgeçemezdim ben hep sabrettim
bilmiyordum taştanmış yüreğin yoksa beni hiç mi sevmedin
eğer sevdiysen bak burda ellerim hiçbiryere gitmedim hep senin bıraktığın yerdeyim
hep kadere boyun eğdim bir gün olsun isyan etmedim edemedim
kader bana oyun oynadı seni benden aldı hiç birşey diyemedim
çünkü biliyordum bana da bir gün gülecek kader bitecek her bir keder
ama bilemiyorum ben sabredermiyim daha fazla dayanabilir miyim
herkez benden uzak dursun çünkü bu kalp aşktan yoksun bakarsın vurulursun
baktım etrafıma herkez burda sen yoksun ama gerisi ne fayda…